Son Nefes...

Guest

Son Nefes

nasılda sararmış bembeyaz anılar!
hayata artık hiç inanmam!
dilek tutmak, el açmak, güzel düşünmek...
hücrelerime kadar kapalıyım
artık açılmam!

nasılda kararmış aydın dünler
ki, bi zamanlar gün''düler, güleçtiler
artık hesaplarım kalbimin atışını
gönlün sevişini
aşka da, aşığa da
artık inanmam!

şimdi bi yol tutturdum
ama eğri ama doğru
gördüklerimden beri
zıttına bel bağlamam!
belki ölene kadar yalınkat ve terkedilmiş
belki kimsesizler mezarında sessiz ve soğuk
ama dolu dolu, olgun acılarımla
son nefes borcumu öder giderim...

melluna

Okunma sayısı:208