MUSTAFA KEMAL ATATÜRK' ÜN
ÇOCUKLUK YILLARI




Mustafa okula başlama çağına

gelince, geleneklere bağlı annesiyle modern düşünceli
babası
arasında bir çatışma olur.

	Hafiz Mehmet Efendi		Şemsi Efendi

Zübeyde Hanım, küçük
Mustafa'nın,
ilâhiyle Hafız Mehmet Efendi'nin mahalle mektebine, Ali
Rıza
Efendi ise modern öğretimde bulunan Şemsi Efendi'nin özel
okuluna
gitmesini ister. Sonunda Ali Rıza Efendi, bir çıkar yol
bulur :
Küçük Mustafa, ilk öğrenimine bir süre annesinin arzusuna
uyarak
Hafız Mehmet Efendi'nin mahalle mektebinde devam etti ;
fakat çok geçmeden
babasının isteği ile Selânik'te çağdaş eğitim yapan Şemsi
Efendi
Mektebi'ne geçti ve ilkokulu burada bitirdi. Şemsi Efendi,
yeni
öğrencisinin yeteneklerini ve zekâsını takdir ettiğinden,
küçük
Mustafa'nın kendi okulunda bulunmasından son derece
memnundu.

Makbule Atadan	Zübeyde Hanım	Ali Rıza Efendi

Küçük Mustafa, bu okulda
okurken
babasını kaybetmiştir. Bu sıralarda isimleri Makbule ve
Naciye
olmak üzere kendisinden küçük iki kız kardeşi bulunuyordu.

Babaları öldüğü zaman küçük Mustafa yedi, Makbule bir
yaşını henüz
doldurmuştu ; Naciye ise kırk günlüktü. Bu en küçük
kardeşleri
genç kız iken Selânik'te vefat etmiştir.


1888
yılında Ali
Rıza Efendi'nin ölmesi üzerine, yedi-sekiz yaşlarında
yetim kalan
küçük Mustafa'nın büyütülmesi ve yetiştirilmesi görevi,
büyük Türk
kadını Zübeyde Hanım'a düştü. Bunun üzerine, Zübeyde
Hanım, üç
çocuğu ile bir süre Selânik yakınlarındaki Rapla
çiftliğinde
subaşılık yapan kardeşi Hüseyin Efendi'nin yanına
yerleşti.
Çiftlik hayatı nedeniyle küçük Mustafa'nın öğrenimi ister
istemez
bir süre aksamıştı. Fakat çok geçmeden Selânik'e dönerek
halasının
yanında, bıraktığı yerden öğrenimine devam etti.